Ieder gebakje heeft een naam. Neem nu het Astridje, het pateeke op basis van meringue en slagroom. In het Frans heet dat eigenlijk ‘merveilleux’ en het is één van de klassiekers in de patisserie.
Waarom werd het merveilleux gebakje plots Astridje genoemd ?
In 1889 werd in Mechelen de Koninklijke Manufactuur van Wandtapijten opgericht door de familie De Wit. Dit familiebedrijf groeide uit tot een van de meest vooraanstaande leveranciers en restaurateurs van wandtapijten. Het Belgisch koningshuis was één van hun vaste klanten.
Koningin Astrid (1905-1935) bracht regelmatig een bezoek aan de textielweverij en elke keer zorgde meneer De Wit voor koffie en pateekes van bakkerij Van Uytven. Koningin Astrid was verlekkerd op de Mechelse merveilleuxkens en dat kwam aan de oren van de bakker. Die vroeg de koningin daarop toelating om zijn gebak naar haar te mogen noemen. Ook in Antwerpen wordt deze naam gebruikt.
Een ander hofpateeke is het Marie-Joseeke: een chocoladekuipje gevuld met slagroom, een stukje biscuit gesprenkeld met kirsch en fruit. Het werd voor het eerst gemaakt in 1930 naar aanleiding van het huwelijk van prinses Marie-José, dochter van Albert I, met de Italiaanse prins Umberto.
Walter Geluyckens