Historiek

Engelse koekjes

In de eerste helft van de XIXe eeuw monopoliseert de Britse koekjesindustrie zowat de hele wereldmarkt. Dat is te verklaren door de ongeëvenaarde kwaliteit van haar producten, de inzet van krachtige apparatuur en het algemeen gebruik van de stoommachine, allemaal elementen die de onweerlegbare know-how van deze industrie nog eens extra in de verf zetten.

Belgische koekjes

Vanaf 1870 breken er in België welvarende tijden aan, onder meer door het groeiende belang van de Antwerpse haven. Toch telt ons land nog geen enkele grote koekjesfabriek. Edward De Beukelaer, zoon van een dorpsbakker, en gefascineerd door de Engelse koekjes richt in 1870 de eerste Belgische koekjesfabriek op. Hij brengt haar onder in een paar gehuurde fabriekspanden aan de Lange Kievitstraat in Antwerpen, vlakbij het Centraal Station. In 1890 rollen ook bij de koekjesfabrieken van Cordemans (Borgerhout), Delacre en Victoria (Brussel) de eerste koekjes van de band.

In Antwerpen heeft graanhandelaar Edouard Parein zich net na de Amerikaanse burgeroorlog gespecialiseerd in de invoer van bloem uit de VS. In 1890 neemt hij Cordemans over met de bedoeling zijn zonen Louis en Pierre aan een betrekking te helpen en een nieuwe afzetmarkt te openen voor zijn bloem. De fabriek bevond zich in de Antwerpse Van Der Keilenstraat (Borgerhout). Het logo – een kleine, alerte, Bretoense postbode – werd overgenomen van de vroegere koekjesfabriek Cordemans.

Al gauw barst de fabriek uit haar voegen en wordt in Antwerpen Zuid op de site van de wereldtentoonstelling van 1894, een terrein aangekocht van 2200 m². In dit gedeelte van de stad, dat in die tijd nog niet veel voorstelt, wordt een nieuwe fabriek opgetrokken. Het merk Cordemans verdwijnt en wordt in 1895 vervangen door het merk Parein.